Gazze’de bir çocuk uyuyorsa ya şehittir ya açtır.
ALPARSLAN DİYARI- Gazze…Bir coğrafya değil artık. Bir utanç aynası, bir insanlık sınavı, bir çığlık: dünyaya yönelmiş ama yankı bulamayan.
Açlıkla, susuzlukla, bombalarla ve yalnızlıkla kuşatılmış bir halk var orada.
İsrail’in sistematik saldırıları sadece bir halkı değil, insanlığı hedef alıyor.
Her düşen bomba, bir çocuğun oyununu, bir annenin duasını, bir babanın umudunu yok ediyor.
Kadınlar bedenleriyle değil, yürekleriyle direniyor.
Çocuklar büyüyemeden göğe yükseliyor.
Bu bir savaş değil, bu bir soykırımdır.
Bu bir çatışma değil, bu bir katliamdır.
Ve ne yazık ki bu çağın en derin sessizliği, Gazze’nin çığlığına verilen küresel cevapsızlıktır.
Peki biz ne yapıyoruz?
Sosyal medyada bir paylaşım, belki bir dua… Ama yetmiyor!
Gazze’nin çocukları sadece bombalardan değil, dünyanın umursamazlığından da ölüyor.
Ve bil ki; sessiz kalan herkes bu zulme ortaktır.
Bugün susarsak, yarın sesimizi kim duyacak?
Bugün Gazze’de çocuklar ölüyorsa, yarın bizim çocuklarımız ağladığında kim sahip çıkacak?
Ben sustukça insanlığım azalıyor.
O yüzden susmayacağım.
Çünkü Gazze sadece Filistin’in değil, ümmetin namusudur.
Ve namusun bombalanmasına sessiz kalmak, onursuzluktur.
HABER VEYSEL EŞİN
