Son yıllarda gençler arasında çok sık duyduğumuz bir cümle var:
“Burada bir gelecek göremiyorum.”
Bu cümle, sadece bir serzeniş değil; aslında bir çığlık. Bir yandan eğitimini tamamlayan gençler iş bulamıyor, diğer yandan hayalleriyle arasına giren enflasyon, adaletsizlik ve kayırmacılık onları karanlığa itiyor.
Halbuki bu ülkenin gençleri; zekâsıyla, enerjisiyle ve inancıyla her zorluğu aşabilecek potansiyele sahip. Ancak bu potansiyelin değerlendirilmediği, liyakatin geri planda kaldığı bir ortamda gençlerin umudu yurt dışına uçuyor.
Gençliği sadece bayramlarda hatırlamak, onların sorunlarını görmezden gelmektir. Umudu ayakta tutmak, gençliğe gerçekten sahip çıkmak; eğitimde fırsat eşitliğiyle, istihdamda adaletle ve siyasette temsil hakkıyla mümkündür.
Evet, zor günlerden geçiyoruz. Ama bu ülke, gençlerin omzunda yükselecek. Onlara “sabret” demek yetmez. Artık “yanındayız, senin için buradayız” deme zamanı.
Gençliğin gitmesini değil, kalmasını istiyorsak; bu ülkeyi umutla inşa edecek kadroları gençlerle birlikte kurmalıyız.
